CYBERPRZEMOC - INFORMACJE DLA RODZICÓW
Wraz z rozwojem mediów elektronicznych oraz wzrostem ich popularności obserwujemy wśród dzieci i młodzieży nasilającą się tzw. cyberprzemoc, czyli przemoc z użyciem internetu oraz telefonów komórkowych. Z badań przeprowadzonych w Polsce wynika, że różnych form przemocy w Sieci doświadcza ponad połowa młodych internautów. Skalę i wagę problemu potwierdzają doniesienia medialne. Nowoczesne technologie umożliwiają krzywdzenie ofiary na wiele wymyślnych sposobów, czasem przy zachowaniu anonimowości sprawcy. Cyberprzemoc podlega zazwyczaj słabej kontroli ze strony rodziców czy nauczycieli, dając tym samym sprawcom większe poczucie bezkarności.
Młodzi ludzie często podejmują działania określane mianem cyberprzemocy nie mając świadomości możliwych konsekwencji. Tymczasem nawet błaha z pozoru sytuacja może doprowadzić do prawdziwej tragedii, gdy ofiara doznająca cyberprzemocy nie może sobie z tym poradzić. Konsekwencje dotyczą zarówno ofiary jak i sprawcy. Dzieci muszą wiedzieć na czym polega ten problem i gdzie szukać pomocy.
Podstawowe formy cyberprzemocy to:
- nękanie, straszenie, szantażowanie z użyciem sieci lub telefonów komórkowych (groźby przy użyciu komunikatora lub telefonu),
- rejestrowanie niechcianych zdjęć i filmów,
- publikowanie w internecie lub rozsyłanie przy użyciu telefonu komórkowego ośmieszających , kompromitujących informacji lub zdjęć,
- podszywanie się w sieci pod rówieśników( włamania na blogi lub strony internetowe i zamieszczanie tam ośmieszających treści)
Do działań tych wykorzystywane są m. in. :poczta elektroniczna, czaty, komunikatory, strony internetowe, blogi, serwisy społecznościowe, grupy dyskusyjne, telefony komórkowe, serwisy SMS i MMS.
Zdarza się, że młodzież doświadcza wulgarnego wyzywania, poniżania, ośmieszania, upokarzania, straszenia i szantażowania . Akty cyberprzemocy często powodują u ofiar irytację, lęk, zawstydzenie, bezradność, złość i wściekłość. Częste jest poczucie zastraszenia oraz silnego obniżenia poczucia własnej wartości.
Po czym można poznać ofiarę tego typu przemocy:
- uczeń jest często obiektem dokuczania, przezywania, jest wyśmiewany przez rówieśników,
- jest izolowany, nie ma przyjaciół,
- wygląda na osobę nieszczęśliwą,
- trzyma się blisko dorosłych,
- boi się odbierać telefon,
- ma niespokojny sen, krzyczy w nocy,
- traci zainteresowanie nauką, dostaje gorsze stopnie,
- domaga się dodatkowych pieniędzy,
- skarży się na brak apetytu, bóle głowy i żołądka,
- może cierpieć na depresję i mieć myśli samobójcze.
RADY DOTYCZĄCE POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU CYBERPRZEMOCY
- Należy zapisywać na telefonie lub komputerze wszystkie wiadomości lub obrazy związane z dręczeniem; potem należy je pokazać zaufanej osobie.
- Należy zapisywać datę i godzinę przesłania wiadomości oraz wszystkie szczegóły dotyczące nadawcy; te informacje mogą zostać później wykorzystane do ścigania sprawców.
- Można zablokować otrzymywanie wiadomości od danych osób lub konkretnych nadawców.
- W razie otrzymywania niechcianych wiadomości na telefon warto zmienić jego numer, a nowy numer telefonu dać tylko bliskim znajomym i, zaufanym osobom.
- Nigdy nie należy trzymać w tajemnicy faktu, że się jest ofiarą cyberprzemocy, zawsze należy zgłaszać na policję wszelkie groźby.
Dzieci najczęściej nie informują nikogo o doświadczanej przemocy, mimo iż rozsyłane do znajomych informacje o ośmieszających treściach e-mailem lub SMS-em
( łańcuszki) docierają w krótkim czasie nawet do kilkuset osób.
Rodzice oraz uczniowie powinni mieć świadomość, że firmy zajmujące się usługami telefonicznymi oraz internetowymi mają prawo i obowiązek ścigać cyberdręczycieli i należy zgłosić ten fakt. Pomocy można szukać również :
- w szkole ( nauczyciel, pedagog, psycholog),
- na Policji,
- pod bezpłatnym numerem telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111,
- pod bezpłatnym numerem dziecięcego telefonu zaufania 800 12 12 12.
